Futbol totalny w Baku

Jakieś takie dziwne lato w tym roku. Już początek sierpnia, a mistrz Polski jeszcze nie odpadł z kwalifikacji do Ligi Mistrzów, mało tego – właśnie zapewnił sobie awans co najmniej do fazy grupowej Europa Conference League. Mówiłem od początku, że tego Karabachu nie ma sensu się bać, tylko trzeba podejść odważnie, bez kompleksów i po prostu grać swoją piłkę.

Gdyby Raków Częstochowa mierzył się z Realem Madryt albo Manchesterem City, no to wtedy rezultat tego meczu najpewniej znalibyśmy jeszcze przed meczem. Ale Karabach Agdam to nie jest ani Real, ani Manchester.

W grze mistrzów Polski najbardziej podobało mi się wczoraj to, że w momentach, kiedy gracze Rakowa już nie wiedzieli, co zrobić z piłką i kiedy nie było możliwości jej odegrać, to pozwalali się faulować – i w ten sposób zyskiwali cenne sekundy i cenny czas. Właśnie tak powinno się grać na wyjazdach, kiedy masz przewagę jednej bramki.

Wszyscy bronili i wszyscy atakowali – klasyczny futbol totalny. Fran Tudor najpierw zdobywa bramkę, a chwilę później zalicza bardzo ważną interwencję w obronie. Gustav Berggren aktywny zarówno w odbiorze, jak i w wyprowadzaniu piłki. Moim zdaniem to był piłkarz meczu. Zresztą cała drużyna zagrała przynajmniej przyzwoicie, bez bałaganu w defensywie.

Pojedyncze błędy zawsze będą się zdarzały, ale nie szukajmy dziury w całym, tylko cieszmy się tym awansem. Tym bardziej, że Ferencvaros, Sheriff Tiraspol i Ludogorets Razgrad – czyli niedawni uczestnicy fazy grupowej Champions League – już z tych eliminacji odpadli. A nasz Raków gra dalej.

Do Ligi Mistrzów dostanie się z kwalifikacji sześć drużyn (cztery ze ścieżki mistrzowskiej i dwie z niemistrzowskiej). "Medaliki" walczą więc o jeden z tylko czterech dostępnych foteli. Ciężko będzie, jak cholera, bo na placu boju pozostały m.in. AEK Ateny, FC Kopenhaga i Galatasaray Stambuł, ale z drugiej strony to właśnie teraz Raków może zagrać na luzie i bez presji. Plan minimum wykonany. Częstochowianie już nic nie muszą – co najwyżej mogą.

Paweł Jakubowski